Het begin

Na afgelopen donderdag mijn laatste tentamen gemaakt te hebben, naar PSV – Boekarest te zijn geweest en niet te vergeten nog een klein feestje.. in Nijmegen gevierd te hebben was het eindelijk zover. Het avontuur kon beginnen.

(gedurende de eerste 4 weken verblijf ik samen met Lars, Niamh, Rob, Jolanda en Teuntje. Deze namen zul je dan ook regelmatig terugvinden in verslagen en foto’s)

We vlogen vanaf Brussel en aangezien dat in Belgie ligt.. Ja je raad het al we hadden vertraging! Nadat het vliegtuig ijsvrij was gemaakt konden we alsnog met anderhalf vertraging vertrekken. Het was dan ook letterlijk een andere wereld toen we amper zes uur later in Abu Dhabi landen, 30+ graden Celsius en veel zand. Hier hebben we een aantal oliesheiks gespot, helaas geen dames! Na een korte overstap vlogen we vervolgens door naar Kathmandu. Tijdens deze vlucht maakte ik voor het eerst kennis met het Nepalese eten.. (zie foto en vul de rest zelf maar in)

In Kathmandu moest ik mijn visum voor Nepal nog aanvragen. Dit leverde gelukkig geen problemen op en 30 minuten later en 82 euro armer stond we buiten het vliegveld. Hier moesten we nog halfuurtje wachten op onze contactpersoon. Gelukkig had ik een bal bij en konden we voetballend te tijd doden. Hier werd meteen duidelijk dat het niet verwonderlijk is dat Nepal 143e op de FIFA World Ranking staat. Nadat de een na de andere auto het moest ontgelden, was het feest voorbij. De airport security greep in en het voetballen (als je het al zo mag noemen) werd verboden. Wat op zich ook weer niet heel gek was. Waar mag je immers voetballen op een drukke parkeerplaats, vol met mensen, auto’s en rickshaws. Niet veel later werden we opgehaald en naar ons hotel gebracht.

In ons hotel werden we opgewacht door Rene, onze begeleider van stichting Maya. We zijn gezellig met hem gaan eten en ondanks een kleine waarschuwing voor vogelgriep, enkele weken eerder opgedoken in andere delen van Kathmandu, besloten Rob en ik toch voor de kipfilet met friet te gaan. Heerlijk nu het nog kan! (vanaf woensdag zitten we in bergdorpjes en schaft de pot alleen maar rijst met linzen Xd) Hierna zijn we nog even wat gaan drinken in een hippie bar, Bob Marley kennen ze hier ook, waarna we ongekend vroeg naar bed zijn gegaan. Om elf uur al!!!

Vanochtend hadden we al om 7.00 uur de bus naar Pokhara, waar we de komende 2 dagen Nepalese taalles krijgen. (Lars en ik slapen op de zelfde kamer en versliepen ons zo waar, gelukkig was Niamh er om keihard op onze deur te bonken. Waarvoor dank!) Na een zevenenhalf durende busrit over kronkelende bergweggetjes, vol met gaten zijn we uiteindelijk om 14.30 in Pokhara gearriveerd. Dat we heel huid aangekomen zijn mag een wonder op zich heten. Onderweg scheurden we namelijk rakelings langs steile afgronden en kwamen we enkele daarvoor verongelukte bussen tegen, total loss. Owja en voordat ik het vergeet, we hebben ook nog een aantal heilige koeien moeten ontwijken… Gelukkig had ik op mijn laptop nog de foute cd van VCO 2 staan, waarvoor dank. Deze heeft ons er in de benauwde momenten door heen gesleept. Speciale dank gaat uit naar de volgende nummers: ‘Begin de dag met een dansje’ ‘Het banenlied’ en niet te vergeten ‘Onze rinus…’

Speciaal voor lars even de stand met kaartspelletjes is: Lars 0, Niamh 0, Rob 0, Teuntje 0, Jolanda 0, Jilt 2

Nu zit ik heerlijk op ons terras een biertje te drinken met Lars en Rob. Zo meteen gaan we wat eten bij Club Amsterdam (sorry Nort) maar ze hebben er pizza en zenden er Engels voetbal uit, je zou me begrijpen :p

Foto’s volgen!

ps. Nort sterkte ermee!!!